“ต้อง 11 ..7 อย่า” คัมภีร์ในการสร้างลูกรักให้เป็นนักอ่าน (5) โดย ตุ๊บปอง

ลูกรักเป็นนักอ่านแน่ ถ้าพ่อแม่มี ต้อง 11 ..7 อย่า

7 อย่า

อย่าที่ 1 อย่ายัดเยียด

พ่อแม่ไม่ควรเอาแต่ใจตัวเอง แม้จะเห็นว่าหนังสือเป็นสิ่งที่ดี การปลูกฝังให้ลูกรักหนังสือเป็นสิ่งที่ดี ก็อย่าบังคับ อย่ายัดเยียดหนังสือให้โดยไม่ดูความต้องการและภาวะอารมณ์ของลูก พฤติกรรมเช่นนี้จะทำให้ลูกเครียดและเกลียดหนังสือได้ พ่อแม่อ่านหนังสือให้ลูกฟังแล้วอย่าลืมสังเกตว่าลูกชอบหรือไม่ หากไม่ชอบก็อย่ายัดเยียด เพราะหนังสือที่พ่อแม่เห็นว่าดี อาจไม่โดนใจ ไม่ใช่หนังสือที่ดีสำหรับลูกก็ได้ นั่นหมายถึง ไม่ใช่พ่อแม่เท่านั้นที่เป็นคนเลือกหนังสือ ลูกต้องเป็นคนเลือกด้วย การยัดเยียด ยัดยู้ความรู้ให้ลูกมากเกินไป นอกจะทำให้เครียดแล้ว ยังทำลายความสดใส และแจ่มใสของลูกอย่างน่าเสียดาย

อย่าที่ 2 อย่าคาดหวังสูง

พ่อแม่อาจจะคาดหวังว่าหนังสือจะทำให้ลูกดีในทุกด้าน ซึ่งก็จริงอยู่ ที่พ่อแม่ทุกคนย่อมปรารถนาให้ลูกเป็นคนดี มีสติปัญญา นำพาชีวิตไปได้ดีในสังคม จึงพากันคาดหวังว่าถ้าลูกรักเป็นนักอ่านแล้วหนังสือนี่แหละ..คือคำตอบ ถ้าอย่าคาดหวังสูงเช่นนี้ เมื่อลูกไม่สามารถทำได้ดังหวัง บรรยากาศในบ้านตึงเครียดแน่ ๆ ดังนั้น..

พ่อแม่ต้องอย่าคาดหวังมากเกินไป ต้องคิดเสมอว่าลูกยังเล็ก จะทำอะไรเท่าผู้ใหญ่อย่างพ่อแม่คงไม่ได้ และอย่าเปรียบเทียบลูกกับเด็กคนอื่น โดยเฉพาะเด็กที่มีพัฒนาการในบางด้านดีกว่าลูกของตน พึงเข้าใจว่าเด็กแต่ละคนมีก้าวย่างในการเรียนรู้ต่างกัน การที่พ่อแม่ชมลูกคนอื่นว่าดี เก่ง แล้วหันมาตีตราลูกของตนว่า สู้เขาไม่ได้ ลูกจะซึมซับรับความผิดหวังไว้อย่างไม่อาจปัดป้องและจะสู้ใครเขาไม่ได้เลยจริง ๆ

พ่อแม่หลายคนหมายมั่นปั้นมือว่าเมื่อลูกรักเป็นนักอ่านตั้งแต่ยังเล็ก ก็เกิดความคาดหวังว่าลูกจะจำและท่องคำและประโยคได้มากดังใจ อ่านได้ก็ต้องเขียนได้..คาดหวังสูงขนาดนั้น ช่างรู้เท่าไม่ถึงการณ์จริง ๆ เพราะความคาดหวังเช่นนี้จะไปกดดันให้ลูกน้อยเป็นทุกข์ รู้ไหมว่าเด็กที่ท่องจำ แล้วพูดหรือเล่าได้ปาว ๆ เจื้อยแจ้ว อย่างนกแก้วนกขุนทองโดยที่ไม่มีความเข้าใจนั้น พอโตขึ้นอาจไม่ฉลาดอย่างที่ต้องการ ที่สำคัญ.. อาจจะพาลเบื่อหนังสือ เบื่อหน้าพ่อแม่ไปเลย