หนังสือสำหรับเด็ก

ลูกรักเป็นนักอ่านแน่ ถ้าพ่อแม่มี ต้อง 11 ..7 อย่า  ต้องที่ 10 ต้องจัดระเบียบชีวิต พ่อแม่ต้องจัดระเบียบชีวิต และสิ่งแวดล้อมในบ้านให้เอื้อต่อการอ่านของลูก ต้องหมั่นชวนกันมาอ่านหนังสือร่วมกัน ซึ่งอาจจะตั้งกติกาในบ้านให้เอื้อต่อการสร้างลูกรักให้เป็นนักอ่าน เช่น อ่านหนังสือทุกครั้ง หลังจากรับประทานอาหาร 3 มื้อ ปิดโทรทัศน์ตอน 1

ลูกรักเป็นนักอ่านแน่ ถ้าพ่อแม่มี ต้อง 11 ..7 อย่า 7 อย่า อย่าที่ 1 อย่ายัดเยียด พ่อแม่ไม่ควรเอาแต่ใจตัวเอง แม้จะเห็นว่าหนังสือเป็นสิ่งที่ดี การปลูกฝังให้ลูกรักหนังสือเป็นสิ่งที่ดี ก็อย่าบังคับ อย่ายัดเยียดหนังสือให้โดยไม่ดูความต้องการและภาวะอารมณ์ของลูก พฤติกรรมเช่นนี้จะทำให้ลูกเครียดและเกลียดหนังสือได้ พ่อแม่อ่านหนังสือให้ลูกฟังแล้วอย่าลืมสังเกตว่าลูกชอบหรือไม่ หากไม่ชอบก็อย่ายัดเยียด เพราะหนังสือที่พ่อแม่เห็นว่าดี

ลูกรักเป็นนักอ่านแน่ ถ้าพ่อแม่มี ต้อง 11 ..7 อย่า  อย่าที่ 3 อย่ากังวลใจ เรื่องนี้ต้องรู้จักปล่อยวาง .. พ่อแม่อย่ากังวลใจไปเลย ถ้าลูกจะหยิบ จับ ตี ทึ้ง ดึง ทุบ แทะ หรือขีดเขียนหนังสือ

ลูกรักเป็นนักอ่านแน่ ถ้าพ่อแม่มี ต้อง 11 ..7 อย่า อย่าที่ 6 อย่าขัดคอหรือตำหนิ พ่อแม่ต้องคอยเตือนตัวเองอยู่เสมอนะว่าในระหว่างการอ่านหนังสือให้ลูกฟัง และลูกกำลังตั้งใจฟังนั้น อย่าขัดคอหรือตำหนิลูกเป็นอันขาด อย่างเช่น ขณะที่กำลังฟังพ่อแม่อ่านหนังสือ และในเรื่องราวนั้นมีคำที่สนุก ๆ จังหวะคำดี ๆ คำแปลก ๆ

การอ่าน เป็นความสำคัญยิ่งของชีวิตมนุษย์ในปัจจุบันและในอนาคต เพราะเป็นทักษะที่สำคัญอีกทักษะหนึ่ง ที่จะช่วยพัฒนาคุณภาพชีวิตของคนและสังคมให้ดีขึ้นได้ เพราะ การอ่าน ถือเป็นอีกหนทางหนึ่งที่จะสร้างองค์ความรู้และวิถีแห่งการเรียนรู้ ที่สามารถนำใช้ในการดำรงชีวิตได้ด้วย เพราะการอ่าน นำสู่การค้นพบแนวคิดที่ดี ที่จะนำมาประยุกต์เป็นความคิดของผู้อ่านได้ การอ่าน ทำให้ได้สาระความรู้มากกว่าการหาความรู้ในวิถีอื่น ๆ เพราะสามารถอ่านเพื่อค้นหาความรู้ได้โดยไม่จำกัดเวลาและสถานที่ ด้วยเพราะสามารถนำหนังสือไปไหนมาไหนได้อย่างสะดวกโดยมีอายุการใช้งานไม่จำกัด การอ่าน สร้างให้เกิดกระบวนการคิด และจิตนการอันเป็นการส่งเสริมให้สมองดี มีสมาธิ

พ่อแม่ถือเป็นปัจจัยสำคัญยิ่งสำหรับลูก ดังนั้นเมื่อจะทำอะไรกับลูกจึงต้องเตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม เช่นเดียวกันการที่จะเล่านิทานให้ลูกฟัง พ่อแม่ต้องมีการเตรียมความพร้อมอย่างดียิ่งเพื่อใช้ช่วงเวลาในการเล่านิทานเกิดประโยชน์สูงสุด 1.เตรียมภาวะอารมณ์ พ่อแม่ต้องตรวจสอบอารมณ์ตัวเองให้ได้ว่าอยู่ในภาวะอารมณ์ที่ดีหรือไม่ เพราะการใช้เวลากับลูกไม่ว่าจะเล่านิทาน อ่านหนังสือหรือทำอะไรกับลูกก็ตาม พ่อแม่ต้องผ่อนคลาย จะได้เล่น ได้เล่า ได้อ่าน หรือทำอะไร ๆ กับลูกอย่างปลอดโปร่ง สามารถแสดงออกถึงความรักที่แท้จริง ด้วยการกระทำที่ตั้งใจ มิใช่แสแสร้งเพราะเป็นหน้าที่ อย่าประมาท เพราะลูกตัวน้อยแค่ไหนก็สามารถรับความรู้สึกและอารมณ์ต่าง

ครอบครัวไทยในอดีต เป็นครอบครัวขยาย ที่มีพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย พี่ป้า น้าอา อาศัยอยู่รวมกันอย่างอบอุ่น เด็กจึงเติบโตขึ้นท่ามกลาง การอบรมเลี้ยงดูด้วยความรัก ความห่วงใย และทะนุถนอมมีวงศาคณาญาติ มีเพื่อนเล่น มีสัตว์เลี้ยง และมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับธรรมชาติ การเรียนรู้ของเด็กเป็นไปตามธรรมชาติ ไม่มีแบบแผนตายตัว ไม่มีแบบแผนอย่างเป็นทางการ เด็กส่วนใหญ่เรียนรู้จากการเล่นกับสิ่งที่อยู่รอบตัว และเรียนรู้จากการเลียนแบบผู้ใหญ่ทั้งในด้านที่ดี และไม่ดี

เทคนิคง่าย ๆ ที่พ่อแม่จะอ่านหนังสือให้ลูกฟัง คือ 1.พูดคุยกับลูกถึงรายละเอียดของภาพในหน้าปกหนังสือ ซึ่งถือเป็นขั้นตอนแรกที่เมื่อทุกคนจับหนังสืออ่านควรจะดูรายละเอียดจากหน้าปกหนังสือก่อน ดูชื่อเรื่อง ชื่อผู้แต่ง พ่อแม่ควรพูดคุย หรือตั้งคำถามง่าย ๆ เป็นการเตรียมพร้อมลูกที่จะมาสนุกสนานกับการอ่านหนังสือในช่วงนาทีต่อไป แต่พ่อแม่พึงรู้ว่าคำถามบางคำถามที่ถามแล้วลูกไม่ตอบสนอง ต้องเปลี่ยนการตอบสนองของลูกให้หลากหลาย เช่น การพยักหน้า ส่ายหน้า ปรบมือ หอมพ่อ กอดแม่

หากพูดถึงศีล 5 ถือเป็นข้อปฏิบัติพื้นฐานที่จำเป็นอย่างยิ่งในการดำเนินชีวิตของคนในสังคม เพราะเป็นตัวช่วยให้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ซึ่งเชื่อว่าทุกคนคงเคยผ่านการท่องจำในเรื่องนี้กันมาบ้างแล้วตอนสมัยเรียน ชั้นประถม เพราะได้ถูกบรรจุไว้ในรายวิชาพระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นรายวิชาบังคับ แต่ในหลัก 5 ข้อที่ควรงดเว้นนี้ เท่าที่ผ่านมา การจะสอนเด็กให้มีศีล 5 นั้น ส่วนมากจะสอนให้เด็กรู้แค่ว่า ถ้าทำแบบนั้นแล้วจะผิดศีลข้อไหน โดยไม่มีวิธีอื่นที่แยบยล เด็กจึงไม่สามารถเข้าถึงศีล 5

คน ๆ หนึ่งจะพยายามทำให้สังคมในเมืองไทยมันดีขึ้น โดยการให้ปัญญากับเด็ก ๆ ด้วยหนังสือ ซึ่งมองอย่างไรก็เป็นเพียงฟันเฟืองชิ้นเล็ก ๆ ที่เข้ามาแก้ปัญหาตรงจุด แต่คำถามที่ตามมาคือ เมื่อไหร่…? “เวลากว่า 20 ปีที่พี่ทำงานด้านนี้ เป็นการทำงานที่ปลายท่อความทุกข์ของชีวิตเด็ก ซึ่งต้องดูแลเขากับปัญหาเฉพาะหน้าที่เจอ ไม่ว่าจะเป็นความอดอยาก การถูกทารุณกรรม แต่อีกสิ่งหนึ่งที่จะต้องทำคือ ต้นตอของความทุกข์